બાજ ની ઉડાન 

એક વાર ની વાત છે કે એક બાજ પક્ષીનું ઈંડું મરઘીના ઇંડાઓ ની વચ્ચે આવી ગયું. થોડા દિવસો પછી એ ઇંડાઓ માંથી પિલવા નીકળવા માંડ્યા, બાજ નું બચ્ચું પણ એમાં એક હતું. એ બાજ નું બચ્ચું મરઘીના બચ્ચાઓ ની વચ્ચે મોટું થવા લાગ્યું. એ પણ મરઘીના બચ્ચા કરતા એજ કરતુ હતું, માટીમાં અહી ત્યાં રમતું, દાણા ચણાતું અને એમની જેમજ ચુ ચુ કરતુ. બાકી મરઘીના બચ્ચાઓની માફક એ પણ થોડે ઉપર ઉડી શકાતું, અને પાંખ ફફડાવી નીચે આવી જતું. એક દિવસ એને એક બાજ પક્ષીને ખુલા આકાશમાં શાન પૂર્વક અને બેધડક ઉપર ઉડતું જોયું. ત્યારે એને બાકી મરઘીના બચ્ચાઓને પૂછ્યું કે, "આટલી ઊંચાઈ પર શાન્પૂર્વક ઉડતું આ પક્ષી કોણ છે?" ત્યારે મરઘીના બચ્ચાએ કહ્યું " અરે એ તો બાજ છે, પક્ષીઓનો રાજા, એ ખુબજ તાકતવર અને વિશાલ છે, પણ તું એની જેમ નહિ ઉડું શકે કારણ તું તો એક મરઘીનું બચ્ચું છો!" બાજ નાં બચ્ચા એ માની લીધું અને ક્યારેય બાજ બનીને ઉંચે ઉડવાની કોશીશજ ન કરી. એ જવાન ભાર બાજ હોવા છતાં મરઘીનું બચ્ચું બની નેજ રહ્યું, અને એક દિવસ પોતાની અસલી તાકાત ને ઓળખ્યા વગર મારી ગયું. 

દોસ્તો, આપણે પણ પેલા બાજ ની જેમ પોતાનું અસલી સામર્થ્ય જાણ્યા વિના દ્વિતીય વર્ગ ની જીંદગી જીવી રહ્યા છીએ, આપણી આસ પાસ ની મધ્યમવર્ગીયતા આપણને માધ્યમ વર્ગીય બનાવી દે છે. આપણે એ ભૂલી જઈએ છીએ કે આપણે અપાર સંભાવનાઓ થી પૂર્ણ એક પ્રાણી છીએ. આપણે માટે આ જગમાં કઈ પણ અસંભવ નથી, પણ છતાં એક અંશ માત્ર જીવન જીવીને આટલી મોટી તક ખોઈ દઈએ છીએ. મરઘીના બચ્ચા જેવા ના બનો, પોતાના પર, પોતાના સામર્થ્ય પર ભરોસો કરો. આપ ગમે ત્યાં હોવ, જે પરિવેશ માં હોવ, પોતાની ક્ષમતાઓ ને ઓળખો અને આકાશની ઊંચાઈઓ પર ઉડીને બતાઓ કારણ આજ વાસ્તવિકતા છે.

बाज की उड़ान
एक बार की बात है कि एक बाज का अंडा मुर्गी के अण्डों के बीच आ गया. कुछ दिनों बाद उन अण्डों में से चूजे निकले, बाज का बच्चा भी उनमे से एक था.वो उन्ही के बीच बड़ा होने लगा. वो वही करता जो बाकी चूजे करते, मिटटी में इधर-उधर खेलता, दाना चुगता और दिन भर उन्हीकी तरह चूँ-चूँ करता. बाकी चूजों की तरह वो भी बस थोडा सा ही ऊपर उड़ पाता , और पंख फड़-फडाते हुए नीचे आ जाता . फिर एक दिन उसने एक बाज को खुले आकाश में उड़ते हुए देखा, बाज बड़े शान से बेधड़क उड़ रहा था. तब उसने बाकी चूजों से पूछा, कि-
” इतनी उचाई पर उड़ने वाला वो शानदार पक्षी कौन है?”
तब चूजों ने कहा-” अरे वो बाज है, पक्षियों का राजा, वो बहुत ही ताकतवर और विशाल है , लेकिन तुम उसकी तरह नहीं उड़ सकते क्योंकि तुम तो एक चूजे हो!”
बाज के बच्चे ने इसे सच मान लिया और कभी वैसा बनने की कोशिश नहीं की. वो ज़िन्दगी भर चूजों की तरह रहा, और एक दिन बिना अपनी असली ताकत पहचाने ही मर गया.
दोस्तों , हममें से बहुत से लोग उस बाज की तरह ही अपना असली potential जाने बिना एक second-class ज़िन्दगी जीते रहते हैं, हमारे आस-पास की mediocrity हमें भी mediocre बना देती है.हम में ये भूल जाते हैं कि हम आपार संभावनाओं से पूर्ण एक प्राणी हैं. हमारे लिए इस जग में कुछ भी असंभव नहीं है,पर फिर भी बस एक औसत जीवन जी के हम इतने बड़े मौके को गँवा देते हैं.
आप चूजों की तरह मत बनिए , अपने आप पर ,अपनी काबिलियत पर भरोसा कीजिए. आप चाहे जहाँ हों, जिस परिवेश में हों, अपनी क्षमताओं को पहचानिए और आकाश की ऊँचाइयों पर उड़ कर दिखाइए क्योंकि यही आपकी वास्तविकता है.